Tożsamość w Chrystusie

Tak wielu chrześcijan nigdy nie doceniło tego, kim są w Chrystusie. Czemu? Bo wciąż nie wiedzą co Jezus im ofiarował.
Od czasu narodzin uczymy się wielu rzeczy. Ma to wpływ na to jak postrzegamy świat, jak wierzymy czy reagujemy.

Jeśli ktoś od wczesnego dzieciństwa doświadczał odrzucenia lub znęcania się, to w swoim systemie przyjmuje postawę:

„Jestem bezwartościowy”, „Nie nadaję się do niczego”, „Nie można mnie pokochać”. Nawet ci z nas, którzy zasadniczo mieli dobre dzieciństwo, padli w jakiś sposób ofiarą subtelnych zwiedzeń wroga.

Rozpoczynamy w niedziele cykl nauczania na temat naszej tożsamości w Chrystusie.

Ważne jest, by rozpoznać fałszywe przekonania z przeszłości, nazwać je kłamstwem i odnowić nasz umysł przy pomocy prawdy Słowa Bożego.
Nie pozwól, by wróg przesłonił ci prawdę o twej cennej tożsamości jako dziecka Bożego.

Wybrane fragmenty jakie przeczytamy to:

„Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do swojego przedziwnego światła, wy, którzyście byli nie–ludem, teraz zaś jesteście ludem Bożym, którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia doznali” (1 P 2,9–10).

Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za [wielką] bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele.
1 List do Koryntian 6,19–20

Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli.
List do Efezjan 1,5

A przyszedłszy zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko, bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.
List do Efezjan 2,17–18

Jeżeli więc ktoś jest w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto [wszystko] stało się nowe. Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa i zlecił nam posługę jednania.
Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechu, nam zaś przekazując słowo jednania. Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela
napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem.
2 List do Koryntian 5,17–20